Paaseiland
Iedereen hangt voor de raampjes als het vliegtuig de daling inzet richting de landingsstrip in Rapa Nui want iedereen wil de Moai al vanuit de lucht aanschouwen! We krijgen een prachtige bloemenkrans rond de nek na verwelkoming door de afgevaardigde van “G adventures”. Aangekomen in het hotel doen we naar goede gewoonte een dikke dut want een nacht doorsteken en dan nog 5 uur vooruit schieten in de tijd kruipt in de kleren. We maken een wandeling naar de piepkleine haven en volgen de kliffen verder naar het kerkhof en reeds hier kunnen we de Tahai Moai bewonderen. Hier hebben we heel hard naar uitgekeken, het mysterie dat rond deze eeuwenoude beelden uit vulkanisch gesteente hangt is hier tastbaar aanwezig. Het mysterie was echter nog even groot wanneer we vertrokken want er zijn verschillende geloofwaardige theorieën. Al bijna even bijzonder zijn de grote zeeschildpadden die altijd in het haventje rondhangen, gewoon tussen de kinderen die hier van ’s morgen tot ’s avonds surfen. Op woensdag (tijd vliegt) verkennen we met een internationale groep verder het eiland: Akahanga, Rano Raraku, Ahu Tongariki, Te Pito Kura, Ahu Nau Nau, Playa Anakena. Moe maar voldaan eten ’s avond vis met zicht op de oceaan in Te Moana. Aan vis geen gebrek hier en de liefhebbers van ceviche komen hier al zeker aan hun trekken. We volgen de geluiden van zang en dans naar de sportzaal van de lokale school, hier staat de Rapa Nui jeugd een dans te oefenen voor het grote volksfeest dat volgende week start. We zijn onder de indruk van de samenhang van de gemeenschap en ik moet mijn tranen bedwingen als ik dit allemaal ervaar, alsof er één grote emotionele golf over mij spoelt door die muziek en dans. Volgende dag weer lekker de toerist uithangen: Ahu Akivi, Panu Pau, Orongo, Rano Kau, Vinapu om te eindigen in Tahai. Het is veel allemaal en het maakt indruk, bovendien moeilijk uit te leggen in woorden. Als je kans krijgt om het meest afgelegen bewoond eiland ter wereld te bezoeken, dan moet je dat gewoon doen. Van Paaseiland moeten en zullen we een souvenir meenemen naar het verre België. Ik krijg zelfs zomaar een hanger met schelpen van een lokale dame … Het zijn zalige lange dagen op het Paaseiland en overal is wel iets te zien op dit klein lapje exotiek. Diner in Tuka Tuka waar we fish sticks van tonijn krijgen, heel lekker trouwens terwijl de rest van hun kookkunsten voor ons te flets was. Maar ons hoor je niet klagen, hier zouden we opnieuw langer kunnen blijven want we beseffen dat we hier misschien nooit meer terugkomen.
